Odlot nr 1

Nowi zawodnicy napłynęli nad morskie wybrzeże. Jej miejscowość stała się centrum młodych siatkarzy plażowych z całej Europy. A ona miała im usługiwać podczas treningów i meczy. Chciała wrzucić z daleka ręcznik do kosza z tymi już brudnymi, jednak trafił on na czyjąś głowę.

- Przepraszam najmocniej - zaczęła tłumaczyć dziewczyna, gdy chłopak wściekły cisnął ręcznikiem o ziemię.

- Tutaj się ciężko trenuje, a na koniec i tak dostajesz brudnym ręcznikiem w mordę. Perfumeria to nie jest! - rzucił zdenerwowany.

- Nie celowałam w ciebie, sorry.

- Tak, oczywiście. Nie celowałaś we mnie, a i tak dostałem po mordzie. Zaskakujące, że nikt nigdy nie celuje we mnie a i tak obrywam, więc może jednak wytłumaczysz mi to zaskakujące zjawisko,  jakim jest dać w mordę Michałowi Kubiakowi – ironizował.

- Nie rób z siebie ofiary, okay? A skoro zawsze obrywasz, to widocznie wielki Michał Kubiak nie jest taki wielki? - podjęła potyczkę słowną z szatynem.

- Ej młoda, uważaj sobie! Nie wiesz z kim zadzierasz! Zresztą, lecisz na mnie? - nagle zmienił temat i uśmiechnął się z satysfakcją w kierunku dziewczyny.

- Młoda, to może jest twoja piszcząca panna. Myślisz, że każda na ciebie leci? Przykro mi, ale nie - fuknęła oburzona.

- Nie każda na mnie leci? Wypraszam sobie! Uwierz, że jakbym cię dorwał, to piszczałabyś z tej dzikiej rozkoszy ze mną, Michałem vel Boskim Kubiakiem – przybrał pozę modela.

- Taaak, i żył długo i szczęśliwie ze swoją dmuchaną lalką - odezwał się ktoś za ich plecami.

- Ej, siostra, nie pozwalaj sobie. W końcu żadna mi nie odmówiła! - oburzył się chłopak.

- Bo żadnej jeszcze nie miałeś. Weź daj dziewczynie spokój! – dziewczyna stanęła w obronie szatynki.

- Dzięki, jesteś jego siostrą? – Marta spojrzała na brunetkę.

- No niestety, Bozia pokarała mnie starszym bratem - uśmiechnęła się w kierunku siatkarza i po chwili dodała: - Starszym głupszym bratem, który by sobie kogoś wy...miętolił, ale niestety  pozostały mu tylko puste noce z dmuchaną lalą u boku, prawda Michaś?

~~~

- Wiesz co, mała, ja nie mam siostry i dajcie człowiekowi rozwijać swój talent - odgonił nas ręką jak muchy.

- Wyczuwam urażone ego - zachichotałam. - Tak w ogóle to jestem Marta.

- Wiesz, nie przyznaje się do mnie, a raczej ja nie przyznaję się do KARŁOWATEGO siatkarza który jest niby moim starszym bratem! - drugą część wypowiedziała tak głośno, żeby wszyscy usłyszeli. - Jestem Justyna i również mi miło.

- O ile na początku nie chciałam w niego trafić, to teraz nie żałuję - przyznałam podnosząc z ziemi brudny ręcznik. - Też jesteś siatkarką?

- A ja jestem Zibi - niespodziewanie objął nas partner Dmuchanej lali.

- Kolejna Menda do kolekcji. Bartman spadaj, nie widzisz, że rozmawiam z koleżanką? Idź do Kubiaka i go pociesz, może mu napięcie przedpukające minie – dziewczyna rzuciła do Zbyszka.

- Rozumiem, że się znacie. On taki sam jak twój UROCZY braciszek? - spojrzałam niepewnie na chłopaka.

- Ciągnie swój do swego…

- Kubiakowa, sobie nie pozwalaj, bo ja jestem czarujący, miły i kobiety mnie kochają i ty też mnie pokochasz złociutka - zwrócił się w moim kierunku szatynki i szarmancko ucałował moją dłoń.

- Aha, aha. Widzę, że wszyscy strasznie się kochacie, ale ja niestety nie szukam faceta - uśmiechnęłam się, strącając rękę siatkarza.

- Dobrze zrobiłaś by cie jeszcze czym zaraził – mruknęła złośliwie Justyna.

- No ale przynajmniej nie jest taki niedotykalski jak Michał, co sobie kijem wpychał.

- Tak, za to biega za wszystkim, co nie ucieka na drzewo - skomentowała śmiejąc się pod nosem.

- Ciągle tutaj jestem i wszystko słyszę - Bartman oburzył się.

- I co, z tego będziesz płakał? - zawtórowała mu.

- Nie będę płakał, ale będę zły, a zły Zbyszek to niebezpieczny Zbyszek.

- O jejciu strasznie się boję i co jeszcze? – moja nowa znajoma wyraźnie lubiła przekomarzanie z siatkarzem.

- I jeszcze to. Ej, Kubiak ! - krzyknął za przyjacielem i nim brunetka zdążyła się zorientować całował kąciki jej ust.

- Bartman! Chyba cię pogrzało - warknął szatyn. - Wara!

- Jezu, Kubiak, co się tak spinasz? Twoja siostra też kobieta – na moment oderwał się od ust brunetki, by po chwili kontynuować.

- Nie dla ciebie – niższy z zawodników podszedł i szarpnął przyjaciela za ramię. – Wara, Bartman! To moja siostra, jej się nie tyka, znasz zasady!

- Ale Michał, daj spokój. Braciszku, to fajne było - chcąc zrobić na złość bratu, powtórnie przyssała się do ust bruneta, potęgując u Michała narastającą złość.

- Jesteście siebie warci - krzyknął i wycelował w kumpla piłką.

- Podarło cię? - Zbyszek pogłaskał się po głowie. – Wiesz, ile pracowałem nad swoim nienagannym zaczesaniem?

- Miał Ci Rekin płetw kilka - niechcący wymsknęło się brunetce.

- Justyna, no! - udawał obrażonego.

- Faceci są jak dzieci. Chodźmy stąd, Marta, zostawmy tych głupków samych.

~~~

- Czy ty coś ze Zbyszkiem...? - spytała nowej koleżanki, gdy oddaliły się trochę.

- Eee ja i on? Nie no, odpada. Czasem się ino całujemy, ale nie mów Michałowi, bo by mnie zabił – Jusia pokręciła głową.

- Rozumiem. Chyba to bardziej, żeby go zezłościć, co nie?

- Dokładnie, bo sam działa mi na nerwy. Zresztą, co najbardziej zaboli faceta, jak nie przelizanie się z jego własnym kumplem, to nic złego – zbagatelizowała.

- Już czuję, że urocze z was rodzeństwo.

- Wiem i to bardzo. Nie krępuj się, jeśli chciałbyś z Michałem coś tam coś tam robić. Nikt się nie dowie, a z tego co słyszałam to świetnie całuje – niespodziewanie wypaliła Justyna.

- Ale dlaczego miałabym coś z Michałem robić? Na razie nie przypadliśmy sobie do gustu – szatynka spojrzała zdziwiona na towarzyszkę.

- Nie denerwuj się tak Młoda. Przecież żartowałam – spontaniczne ją przytuliła. - Przyda mi się babskie towarzystwo.

- Mi też. Mateusz lata za siatkarkami. Pewnie miałaś okazję go poznać.

- A kogo ja tutaj nie poznałam? Wiesz, taki wiek, testosteron im buzuje. Uważaj, żeby cię który nie omotał i nie wykorzystał – Kubiakówna ostrzegła koleżankę.

- Masz na myśli kogoś konkretnego? – szatynka uśmiechnęła się pod nosem.

- Ja? Hmm może i mam, zresztą czy to ważne? Chodź, zrobimy coś szalonego – chwyciła ją za rękę, biegnąc w kierunku morza. Rzucała po kolei kolejne części garderoby.

- Ej co ty robisz?

- Kąpie się nago, a  ty co, będziesz tak stała?! Ściągaj ubranie – namawiała brunetka.

- No nie wiem - stała niezdecydowana na brzegu.

- Przecież młodym jest się raz - krzyknęła Justyna z wody. W końcu ją przekonała i dołączyła do niej, pozostawiając rzeczy na brzegu.

Tymczasem dwójka siatkarzy patrzyła na poczynania dziewczyn. Mimo wcześniejszych niesnasek porozumieli się bez słów. Pędem pobiegli na plażę.

- Tyyy! Michu, one są tam kompletnie nagie! Ja nie wiedziałem, że masz taką fajną siostrę - Bartman wlepiał swoje ślepia w Kubiakówne. - Marta też jest niezła, ale się nam fajne dupy  trafiły, co nie, Michu?

- Mógłbyś przestać interesować się moją siostrą? Na Martę się gap - bulwersował się jeszcze niższy z zawodników. - Że Justyna jest niezła to wiadomo, ma to po mnie. A Marta...

- No wiesz, mógłbym, ale teraz sobie pokomentuję. Ty się tak Wpychał nie spinaj, ino sobie mówię i na Martę też zerkam. Zresztą Misiu, nie ujmując Twojej boskości, to jednak cycki i tyłek to Jusia ma lepsze od ciebie i na pewno niezła jest po waszej matce. Pani Krystyna też ma się czym pochwalić.

- Cieszę się bardzo, że nie będziesz mnie macał, ale zostaw moją matkę i siostrę w spokoju, do cholery!

- Michaś, ale co z Tobą? Żartowałem przecież, nie denerwuj się - wyższy przyjmujący pogładził tyłek przyjaciela. - Nie tknę Ci Justysi, nie tknę. Oooo patrz! Jak im się fajnie tyłki do księżyca świecą. Zresztą Michaś, tylko ciebie jedynego kocham - słowotok bruneta nie znał granic.

- Zbyszek, chyba ci słońce przygrzało. Przecież popołudniu nie widać księżyca. Za to mam pomysł... - spojrzał na kumpla z wyczekiwaniem. - One kąpią się w morzu a ich rzeczy leżą bez opieki. Przecież ktoś może je porwać...

- Zauważyłeś? Wiesz to dlatego, że ostatnio sobie nie...znaczy jestem na głodzie. Ty to masz łeb Misiu, masz łeb nie od parady – poklepał przyjaciela po ramieniu.

- To Zibi, akcja znikające ubrania rozpoczęta. 3.. 2.. 1.. start!

- Ta apetyczna brunetka i szatynka są nasze! - pobiegli w kierunku leżących na plaży ubrań.

- A teraz chodu w krzaki. W końcu musimy sobie je obejrzeć – poganiał go Kubiak.

- Nie znałem Cię od takiej strony. Wychodźcie dziewczynki do nas, no wychodźcie z tej wody.

Wydawało im się, że już niebawem zobaczą nastolatki tak jak je Pan Bóg stworzył. W momencie, gdy Justyna i Marta miały wyjść z wody, usłyszeli krzyk.

- Bartman! Kubiak! Co wy cholery robicie w tych krzakach?! Na boisko, natychmiast! – trener chłopaków kipiał ze złości. Nie było mowy o zignorowaniu rozwścieczonego szkoleniowca. Spojrzeli na siebie zawiedzionymi minami.

~~~~~~~~~~~

To tylko my ;) z nowym, pierwszym odcinkiem :) i jak wam się podoba ta wizja?

Pozdrawiamy :D i jak to się mówi, do następnego :D