Odlot nr 3

W końcu wygrzebali się, ubrali i przygotowali do przedmeczowej rozgrzewki. Trener pukał już kilka razy do ich drzwi i tradycyjnie przeklinał ich punktualność. Szli ramię w ramię w kierunku plaży. Ich przeciwnicy już ćwiczyli, inni zasiedli na trybunach. Zbyszek rozejrzał się niepewnie wokół siebie. Próbował zrozumieć, dlaczego pani w recepcji dusiła śmiech, a od wyjścia  z hotelu słyszy za sobą męskie gwizdy.

- Michał, co jest?

- A niby skąd ja mam to wiedzieć? To ciebie podrywają - zarechotał niższy.

- Daruj sobie. Coś jest nie tak i to ewi...dentnie - brunet dokończył powoli, widząc zdjęcie położone na ich krzesełkach z boku boiska. -Zabije! Twoja siostra...ona... zrobi​ła z nas...pedałów! –dramatyzował.

- CO? - Kubiak chwycił kartkę w dłonie. Cały poczerwieniał na twarzy i zmiął ją ze złości. W afekcie pobiegł pozrywać wszystkie kartki przyczepione w okolicy boiska.

- Wracaj natychmiast! - warknął szkoleniowiec.

- Przepraszam, czy aby nie przeszkadzam? - Zibi poczuł delikatne trącenie w ramię.

-Eee... - mina najwyraźniej mu zrzedła, widząc jednego z Niemieckich zawodników. - Niieeee.... Skąd. O co chodzi?

- Zainteresowało mnie wasze zdjęcie.. Muszę przyznać, że jesteś bardzo fotogeniczny.. ii.. seksowny, nie da się ukryć - lubieżny uśmiech rozmówcy przeraził polskiego siatkarza.

 - Eeee, nie wolałbyś może mojego przyjaciela? Kubiak! - wydarł się na pół ośrodka.

- Wiesz, wolę brunetów - Aryjczyk mrugnął okiem.

- Co jest? - niczego nieświadomy szatyn stanął obok nich.

- Tutaj jesteś, pączuszku najdroższy - Bartman pogładził policzek przyjaciela.

- Spierda... - zaczął Michał, ale został nadepnięty na stopę.

- Znaczy.. wy... Jesteś z nim? -  Michael wodził po Polakach zawiedzionych razem.

- Tak, właśnie tak. Niestety, moje serce jest już zajęte - Zbyszek uszczypnął kumpla w pośladek.

- Jesteś szczęściarzem, gratuluje - zrezygnowany Niemiec stracił nadzieje na coś więcej z brunetem. Już widział ich razem, spacerujących jedną z dzikich plaż bez kąpielówek.

Zbyszek niestety nie podzielał wizji swojego adoratora. Zdecydowanie wolał kobiety, a Niemiec o końskiej żuchwie i kupie mięśni wyglądał komicznie.

- Przykro mi stary, ale  Michał to moje szczęście – zadowolony, że przyjaciel zagrał jego współmałżonka poczuł ulgę. - Misiu to co, po meczyku wspólna kąpiel, potem wygodne łóżko i my...

Bartmanowi najwyraźniej wkręcanie Niemca przypadło do  gustu.

- Oczywiście, pyszczku - Kubiak zrobił słodką minkę.

- Starczy tych czułości, pedały - warknął z ławki ich opiekun.

-Trenerze! Trener nas obraża - oburzeni pobiegli w kierunku trenera.

- Cisza panienki, do roboty. I zakaz czułości w mojej obecności!! Mdli mnie na wasz widok.

-Ale Nasza miłość jest taka cudowna, a dziewczyny są blee - Kubiak skrzywił usta.

- Panie, dlaczego pokarałeś mnie takimi ciotami? - mężczyzna rzucił notesem i oddalił się.

- Zibi! Są tylko dwie osoby, które mogły nam to zrobić.

- Tak. Twoja Mądra siostra i jej przyjaciółka- prychnął. - Już my je dopadniemy! To co, ty będziesz je trzymał, a ja im wsadzał, a potem zamiana? - inteligencja Bartmana czasem powalała nawet jego najlepszego przyjaciela.

- Justyna to moja siostra, baranie!

- A no to tylko ja jej będę to robił - zaśmiał się.

- Ani się waż! - warknął szatyn.

- I mi popsułeś zabawę! Ej Kubiak, to tylko Twoja siostra, nie bądź sztywniak.

- Nie będziesz jej dotykał, zboczeńcu, jasne? - dźgnął Zibiego w klatkę piersiową. - Doskonale wiem, jaki jesteś, jeśli chodzi o dziewczyny.

-Nawet pomacać nie mogę? Trzeba się bawić, póki sie jest młodym i pięknym - zachwycał się sobą.

- Cóż, czyli ty nie należysz do tej grupy - Misiek wyszczerzył zęby w złośliwym uśmiechu. - Wymyśl inny plan.

*

Para Bartman - Kubiak odniosła kolejne zwycięstwo w turnieju. Normą stały się więc kolejne celebracje sukcesu. Kilku godzinna potańcówka z małą dozą alkoholu była wręcz tradycją. Chłopcy zaprosili dziewczyny, ku zwidzeniu Marty i Justyny puścili w niepamięć dzisiejsze wydarzenie z gaciami Kubiaka, chociaż afera była nie mała.

- Dziewczynki, napijmy się - brunet przyniósł do stolika zestaw drinków.

- Sam się napij, szympansie - mruknęła wkurzona brunetka.

-  Co jest? Nie bawisz się? - wychrypiał blisko niej, drażniąc oddechem jej szyję.

- Odejdź Bartman, jesteś pijany! Pijesz, nie wsadzaj- ostrzegła.

- Ktoś coś powiedział o seksie? Chciałbym z tobą zatańczyć - wyciągnął rękę w jej stronę.

- Pomyślałeś.... Ty potrafisz tańczyć? - zdziwiła się.

-  Co ja myślę, to już moja sprawa. Ważne to, co robię. Możesz mnie przetestować - puścił oko, kręcąc tyłkiem podczas spaceru w stronę parkietu.

Brunetkę zdziwiło jego nagłe zainteresowanie jej osobą. On coś knuje - przeszło jej przez myśl, jednak po kilku pląsach puściła w niepamięć wszelkie spekulacje. W końcu był taki miły. Michał tymczasem zabawiał Martę. Szatynka ledwo dopiła swojego drinka, poczuła czyjeś ręce na ramionach. To siatkarz odwrócił ja z uśmiechem i zaprosił do tańca. Luźne wspólne tańce nie trwały długo, gdyż wokół chłopaka momentalnie pojawiło się kilka innych nastolatek. Michał jednak wolał towarzystwo Marty i po krótkiej rozmowie z innymi szybko powrócił do szatynki.

- Długo się znacie? - spytała.

- Nie znam ich prawie, Martusiu polać Ci?- spoglądając spod okularów, dolewał do jej kieliszka.

- Chodzi mi o Zbyszka. Chyba nie powinnam już więcej pić...

Marta skinęła głową, a Michał z triumfalnym uśmiechem polewał następną kolejkę. Wkrótce dołączył do nich Zbyszek z Justyną. Alkohol lał się strumieniami, a śmiechom i wygłupom nie było końca. Dziewczyny nie przyzwyczajone do tak szybkiego tempa zalane w trupa zasnęły na stolikach. Zbyszek porozumiewawczo skinął na przyjaciela, a ten szybko objął Martę w tali, przerzucił przez ramię i zaniósł na górę.

- Zbyszek idziesz? - brunet jakby przez chwilę się zawahał, spojrzał na zalaną w trupa brunetkę i uśmiechnął się tylko.

- Chodź Justynko, idziemy do łóżka - zażartował, klepiąc po tyłku zwisającą przez jego ramię Kubiakównę. Wkrótce cała czwórka wylądowała w jednym z pokoi hotelowych.

- To co, Zbyszek, zaczynamy? - zagadnął Michał.

- Jasne kolego, jasne - z szatańskim uśmiechem zaczęli rozpinać spodnie.

*

Marta mnie zabije - z taką myślą obudziłam się skoro świt. Marta smacznie spała rozwalona na całym łóżku. Wszystko byłoby w jak najlepszym  porządku, gdyby nie jeden drobny szczegół. Za godzinę  kolejny mecz zaczyna para Bartman&Kubiak, a ona z racji pełnionej roli, od godziny powinna zapierniczać w koło boiska i nadskakiwać innym.

- Martuchna - lekko szturchnęłam towarzyszkę w ramię, a ona przewróciła się na drugi bok. - Nie rób mi tego! Wstawiaj! - klepnęłam ją po tyłku, a mój telefon wibruje jak oszalały na stoliku.

- Hej sexy lady - usłyszałam po drugiej stronie.

- Eeee słucham, że co? - spytałam zdziwiona. - Nie udawaj takiej grzecznej mała. Kiedy masz wolny termin?

- Mała to jest Twoja pała co najwyżej! Wszystkie terminy mam zajęte, palancie - wściekła wcisnęłam czerwoną słuchawkę.

- Kto to był? - spytała szatynka, ubierając się szybko.-Jakiś kretyn, pytał się kiedy mam wolny termin? A co ja dziwka jestem?

Nim przyjaciółka cokolwiek mi odpowiedziała, dźwięk telefonu rozległ się ponownie.

- Co oni wszyscy sraczkę mają? - pokornie odebrałam telefon. -Słucham?

-He...heej Maleńka chcesz od wujka cukierka? – usłyszałam.

- Co proszę?!

- Dużego, długiego cukierka... Lodzika jeśli wolisz...

- Nie jestem zainteresowana - przerwałam natychmiast.

- Co jest grane?

-Nie wiem, może ktoś sobie robi głupie żarty.

Tuż przed wyjściem również młodsza odebrała połączenie od nieznanego numeru.

- Halo?

- Witaj piękna nieznajoma...ile bierzesz za numerek?

- Wystarczy mi jeden numer mojego telefonu.

-Widziałem Cię w akcji, przecież wiem że lubisz trzymać - jęczał do telefonu.

-Chyba pomyliłeś numery. W akcji to mogę ci skopać tyłek! Już ja się dowiem, kim jesteś. Zgłoszę cię na policję, zboczeńcu!

- Jezu, Marta... Czemu tak krzyczysz?- patrzyłam na przyjaciółkę badawczym wzrokiem.

- Nie jestem pewna, ale to nie jest bez znaczenia, że i ty i ja dostajemy takie telefony.

- Kurw...a! – jakby mnie nagle olśniło. - To te padalce! Oni musieli nam coś wczoraj zrobić - przerażona złapałam się za piersi.

 - Ale jak? Co oni zrobili?! Ja nic nie pamiętam!

*

-Oni nas zlotali! - blady strach padł na przyjaciółki.

- Znaczy..? Zgwał..cili.. Ja byłam.. Ja nigdy... - do oczu dziewczyny napłynęły łzy.

-Zabije ich! Nie płacz Marta. Może przesadzam po prostu... Nie płacz, nic by Ci nie zrobili... Nie są aż tak głupi - Justyna pocieszała dziewczynę.

Szatynka bezradnie spojrzała w dół na swoje biodra. Niczego nie pamiętała i wcale nie pocieszała ją myśl, że niczego nie czuła.

- Myślisz?

- No oczywiście, że tak! Michał jest głupi, ale nie aż tak, żeby wykorzysta ć sytuacje, a Zbyszek ino przechwala się, ile to lasek nie zaliczył, a miał do czynienia tylko z jednorękim bandytą – uspokajała.

- W takim razie, co oni zrobili?

- Coś głupiego, ale spokojnie wszystkiego sie dowiemy, chodźmy i ich zabijmy.

- Zawsze mogę im zatruć wodę - mruknęła niższa.

- Wiesz Polska siatkówka by ci tego nie wybaczyła, ale nie puścimy im tego płazem –zapewniała druga.

- Pfff...

Brunetka i szatynka wściekle pokonywały kolejne metry piaszczystej drogi. Nie zdążyły zmienić garderoby po wczorajszej imprezie. Obowiązkowe szpilki ciągle tkwiły na ich stopach, a one wkurzone, coraz mocniej zatapiały się w piasku.

- Zabije ich! - warczała brunetka, ściągając buty, które utrudniały równy i zdecydowany krok.

-Bartman, Kubiak! Padalce! – grzmiały.

- Ooo, dziewczyny! Co wam się stało? – spytali chłopacy.

-Gówno na nas wpadło! Takie jak wy - syknęła brunetka.

- Ale o co wam chodzi? Źle się wczoraj bawiłyście?

-Bardzo kurna źle! Mówcie, co się wczoraj działo! - Justyna przyparła ich obu do ściany.

- Justynko, tylko spokojnie. Nic się nie działo, tylko się dobrze bawiliśmy - odparł Zbyszek.

- Nie wkurzaj mnie Bartman! chyba wy bawiliście się świetnie!

- To się wam nie podobało?

- Nie, durniu! Gwarantuje wam, że jeśli któregoś z was ptaszek znalazł się w klatce jednej z nas, to was zabije - grzmiała brunetka.

- Zarzucasz nam gwałt? Siostra... Co ty.

- No nie wiem Michał, do cholery! Jacyś durnie do nas dzwonią i proszą o numerek - prawie opluła szatyna, żywo gestykulując. – Marta, weź im coś powiedz, bo nie mam siły!

- To było po prostu poniżej pasa z waszej strony. My nie rozdawałyśmy waszych prywatnych numerów byle komu! Żal mi was.

- Ale kompromitujące foty to już tak- odgryzł się Kubiak.

- No i co? Mało kto to widział. Połowa was nie znała. Sam sobie będziesz odbierał - szatynka wcisnęła mu do ręki swój telefon.

- I co ja mam niby z tym zrobić? Same odbierajcie, to wasi klienci - zaśmiał się.

- Dobrze, więc zajmę się nimi zamiast wami. W końcu niczego ode mnie nie potrzebujecie - odwróciła się na pięcie.

- Poradzimy sobie! Chodź Zbyszek, bo one maj a furię - zagadnął do przyjaciela.

- Mati, Kubiak i Bartman rezygnują dzisiaj z obsługi - krzyknęła dziewczyna do kolegi z pracy. - To ja idę do pracy, a ty wymyśl coś na wieczór – rzuciła w kierunku przyjaciółki.

________

Jusia mówi, żeby nie było przestoi, to się słucham :) Postanowiłyśmy dodać przed wyjazdem z domowych ognisk :) Dla mnie przygoda ze studiami się zaczyna, dla Justyny to rok magisterki :) Trzymajcie kciuki. Aż na myśl przychodzi mi: Bye Bye, Hollywood Hills I"m gonna miss you... Także, do usłyszenia z nowych lokalizacji :)

Chyba nie znudziłyśmy odcinkiem?